hoewel het een kernbegrip is, wordt het in de Ziektewet en in de rechtspositieregelingen niet gedefinieerd. In de juri-sprudentie is ziekte wel omschreven als: een proces van wijzigingen in functies van het organisme, veroorzaakt door verstoring van het evenwicht in het lichaam, waarbij wordt gestreefd naar herstel van het evenwicht dan wel instelling van een nieuw evenwicht (uitspraak CRvB 14 mei 1936!). In de Ziektewet en de rechtspositieregelingen is niet zozeer het draaipunt de vaststelling van een ziekte, maar de vaststelling dat betrokkene ongeschikt is tot het verrichten van zijn werkzaamheden als (rechtstreeks en objectief medisch vast te stellen) gevolg van ziekte. Het kan dus heel goed zijn dat iemand die aan een ziekte lijdt, goed in staat geacht moet worden zijn functie te vervullen. Zie verder ‘Situatieve arbeidsongeschiktheid’.
