In dit overzicht van jurisprudentie voor de zorgsector over het eerste kwartaal van 2020 bespreken we weer diverse rechterlijke uitspraken.
Werknemer valt door de mand: bedrog bij sluiten arbeidsovereenkomst
Vaak hebben mensen de neiging om op hun CV de kwaliteiten en/of werkervaring wat aan te dikken. Op 7 februari 2020 heeft de Hoge Raad zich uitgelaten over een zaak die nóg wat verder ging. Reden voor Martijn Steuten om een stukje te schrijven over deze Nederlandse ‘Catch Me If you Can’.
Geen herregistratie grond voor ontslag?
Een verloskundige is al ruim 17 jaar in dienst bij een ziekenhuis. In de zomer van 2019 blijkt dat de registratie van de verloskundige was verlopen en dat zij geen herregistratie had aangevraagd. Als gevolg daarvan mocht ze niet meer werkzaam zijn als verloskundige. Ze wordt op staande voet ontslagen. De rechter rekent het de verloskundige zwaar aan dat zij – desgevraagd – onjuiste informatie heeft verstrekt over haar registratie, evenals dat anderen grote risico’s liepen. Aan de redenen van de verloskundige om geen herregistratie aan te vragen – te weten de onregelmatige en lange diensten, de recente periode van arbeidsongeschiktheid en de mantelzorg voor haar bejaarde moeder – gaat de rechter voorbij. Het ontslag op staande voet blijft in stand, maar de verloskundige krijgt wel een transitievergoeding.
Ook bij een oncoloog bij een academisch ziekenhuis was de registratie niet op orde. Maar de kantonrechter achtte in die zaak ontslag niet mogelijk, omdat het ziekenhuis hiervan al enige tijd op de hoogte was, en er toen niet direct actie is ondernomen tegen de oncoloog.
Non-actiefstelling en goed werkgeverschap
In een uitspraak van 12 februari 2020 zet de kantonrechter Rotterdam uiteen in welk geval een werknemer op non-actief kan worden gesteld. Ook onze cliënten in de zorg krijgen geregeld met situaties te maken waarin die vraag opkomt. Of een werknemer op goede gronden op non-actief is gesteld, hangt af van de aard van de dienstbetrekking, de overeengekomen arbeid en de omstandigheden van het geval, aldus de rechter. Het is slechts toegestaan als de werkgever daartoe een redelijke grond heeft en die grond opweegt tegen het belang van de werknemer zijn werk te kunnen blijven doen.
Voor een op non-actief stelling is vereist, dat de toelating van de werknemer op het werk aan de goede gang van zaken bij de werkgever grote schade zou toebrengen of dat sprake is van andere zwaarwegende redenen, waartegen de belangen van de werknemer niet opwegen. Daarbij wijst de kantonrechter erop dat een op non-actiefstelling een in beginsel diffamerende karakter heeft. Kortom, de werkgever mag de werknemer niet te snel op non-actief stellen, maar als er goede redenen voor zijn is non-actiefstelling vaak wel degelijk mogelijk. Tot slot: kijk ook altijd goed naar de regels uit de cao en/of het personeelshandboek.
Medewerker wordt op staande voet ontslagen vanwege diefstal
Op 30 januari 2020 heeft de rechtbank Den Haag zich opnieuw moeten uitspreken over een ontslag op staande voet van een medewerker van een woonzorgorganisatie. De medewerker was werkzaam bij een woongemeenschap ‘voor ongeveer 130 mensen met verschillende stadia van dementie’. Eind 2019 zag een collega dat de medewerkster een trui van een bewoner uit een kledingkast haalde en onder haar schortzak stopte. De medewerkster verklaarde dat zij de trui niet wilde stelen, maar lenen. Later verklaarde ze dat ze er graag mooi uit wilde zien voor haar bedlegerige man. Op dezelfde genoemde dag heeft een andere collega gezien dat de medewerkster aan het eind van haar dienst enkele servetten of theedoeken van de organisatie mee naar huis nam. Later verklaarde zij dat ze de spullen wilde terugbrengen.
Het ontslag op staande voet laat de rechtbank niet in stand, omdat dat ontslag niet snel genoeg was opgelegd. De rechtbank ontbindt wel de arbeidsovereenkomst wegens verwijtbaar handelen en oordeelt dat de medewerker geen recht heeft op een transitievergoeding.
Misbruik maken van ‘noodknop-procedure’ om onbevoegd EPD in te zien levert ontslag op
Herhaaldelijk misbruik maken van een zogenaamde ‘noodknop-procedure’ om onbevoegd EPD van broer en schoonzus in te kunnen zien, is ernstig verwijtbaar. Het gegeven dat de GGZ-medewerker al ruim 25 jaar in dienst was en geen kwade bedoelingen zou hebben gehad, maken dat oordeel niet anders: einde arbeidsovereenkomst en géén (transitie)vergoeding.
Contact over dit onderwerp
Gerelateerd
15-20 klachten van AOIS over hoofdopleider, maar ontbinding tóch afgewezen
Artikel
lees meerJurisprudentie selectie Zorg – november 2024
Artikel
lees meerDaar zakt me de broek van af… een uitspraak over wangedrag in de zorg
Artikel
lees meerArbeidsongeschikte werknemer onbereikbaar. Wat nu?
Artikel
lees meerHet uur U nadert: vanaf 1 januari 2025 meer risico’s bij het inhuren van zzp’ers. Is uw organisatie er al klaar voor?
Artikel
lees meerIs bevoegd ook bekwaam? Over dilemma’s in de zorg.
Artikel
lees meerMediation is vrijwillig…, of toch niet?
Artikel
lees meerWat te doen met zzp’ers nu de Belastingdienst volledig gaat handhaven?
Kennisbijeenkomst 29 augustus 2024
lees meerVerslaafd: een verklaring maar geen excuus?
Artikel
lees meer