Noot JAR bij uitspraak Hoge Raad over een ontslag op staande voet en een strafrechtelijk sepot

Voor het tijdschrift Jurisprudentie Arbeidsrecht (JAR 2024/190) schreef Marien Korevaar een noot bij een uitspraak van de Hoge Raad, ECLI:NL:HR:2023:1672 en de conclusie van AG Drijber,  ECLI:NL:PHR:2023:1024.

In de casus waarover de uitspraak van de Hoge Raad gaat, werd een werknemer door de werkgever ervan beschuldigd dat hij in het openbaar zijn geslachtsdeel toonde en een voorbijganger vroeg om dat vast te houden. Een ontslag op staande voet door de werkgever hield stand bij de rechter. Het OM seponeerde echter de verdenking van schennis van de eerbaarheid, wegens gebrek aan bewijs.

In deze annotatie gaat Marien Korevaar in op de vraag hoe rechters in het arbeidsrecht moeten omgaan met een strafrechtelijke vrijspraak of met een sepot wegens onvoldoende bewijs, als er een duidelijk verband is met de kwestie die ter beoordeling bij de arbeidsrechter voorligt. Hij gaat in op de vraag of de onschuldpresumptie en art. 6 EVRM daarbij een rol spelen. In de annotatie wordt een vergelijking gemaakt met de jurisprudentie die de verschillende bestuursrechters hierover ontwikkeld hebben, op basis van de Europese rechtspraak. Marien Korevaar constateert dat in het arbeidsrecht tot nu toe een andere lijn gevolgd wordt en hij roept de vraag op of de Europese jurisprudentie die de bestuursrechters volgen ook voor het arbeidsrecht toepasbaar is. Hij schrijft dat hij denkt dat dit zo is maar stelt vast dat de Hoge Raad zich daarover nog niet heeft uitgelaten. In de annotatie wordt ook ingegaan op de vraag wat dit concreet zou kunnen betekenen in de genoemde casus.

Het hele artikel in Jurisprudentie Arbeidsrecht (JAR 2024/34), is te vinden in aflevering 2 van 2024 en  kunt u hier lezen (als abonnee).

Marien Korevaar