Wet normering topinkomens in de semipublieke sector

De Ministerraad heeft eind juni 2008 een voorstel naar de tweede kamer gestuurd over de normering van topinkomens in de semipublieke sector.
De Ministerraad heeft eind juni 2008 een voorstel naar de tweede kamer gestuurd over de normering van topinkomens in de semipublieke sector. Het wetsvoorstel volgt het advies “normeren en waarderen” van de Commissie Dijkstal. In het voorstel heeft het kabinet op basis van een aantal criteria bepaald welke sectoren tot de semipublieke sector worden gerekend. De betrokken organisaties worden vervolgens ingedeeld in één van de drie beloningsregimes. Afhankelijk van het regime geldt een openbaarmakingsverplichting, een sectorale beloningscode of beloningsplafond (circa € 170.000,-). Het regime is zwaarder naar mate een sector zich dichter bij de publieke sector bevindt. Het strengste regime, het salarismaximum, geldt ondermeer voor de onderwijssector, de cultuursector, de publieke omroep, de waterleidingbedrijven en de jeugdzorg. De woningcorporaties en zorgaanbieders vallen in de tweede categorie en moeten een beloningscode opstellen die door de betrokken minister moet worden goedgekeurd. De beloningscode is bindend voor de gehele sector. De laatste categorie, waartoe zorgverzekeraars behoren, kunnen volstaan met openbaarmaking van topinkomens.